آیا شیطانی که شیطان پرستان معرفی می کنند( با قدرت هایی که برای شیطان ذکر می کنند و او را یک فرشته می دانند) دقیقا مورد تایید قران است؟

پاسخ:
اين مطلب که شیطان گرایان ادعا می کنند ـ که البته در کتب مقدس یهود و مسیحیت هم به آن اشاره شده است ـ و معتقدند که شيطان از ملائكه بود، به هیچ عنوان مورد تایید آخرین کتاب آسمانی نیست و برخلاف نص قرآن است. قران مي فرمايد: “«كان من الجن ففسق عن امر ربه»” شیطان از جن بود ، پس از امر خداوند سرپیچی کرد.( سوره كهف ،آيه 50). تعبیر دقیق تر در مورد جایگاه شیطان قبل از خلقت آدم در میان ملائکه، این است که او در صف ملائكه بود، نه ازجنس ملائكه. قرآن مي گويد: «كان من الجن». از طرف دیگر راجع به اصل خلقت شيطان تصریح نموده كه از آتش آفريده شده است،که اصل خلقت جن هم از آتش است.و این اشتراک در خلقت مورد تصریح قران است. وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ(خداوند جن را از آتش افرید. الرحمن / 15 ) در صورتي كه راجع به ملائكه چنین حرفي را ندارد. از طرف دیگر قران برای شیطان غیر از اعوان و انصار، ذریه هم ذکر می کند که حکایت گر نوعی زاد و ولد و تکثیر نسل است؛ اما در مورد ملائکه چنین موضوعی را ذکر نمی کند و نوعی ثبات و عدم تغییر را در عالم فرشتگان می پذیرد.

شيطان، آن طور كه قرآن معرفي مي كند، موجودي است كه از باطن بر انسان تسلط دارد، يعني به اصطلاح در طول اراده انسان هاست نه در عرض آن، يعني همين غرائز شهواني كه در انسان وجود دارد، زائد بر اين ها شيطان ابزاري ندارد و شيطان از همين ناحيه به انسان نفوذ می کند. به عبارت واضح تر، این طور نیست که برای دعوت آدمی به شر و فساد دو عامل وجود داشته باشد: يك عامل هواهاي نفسانی، يك عامل هم شيطان؛ بلکه همان گونه که ملائکه که انسان را به سوی امور خیر و نیکی دعوت می کنند عامل مجزایی به حساب نمی آیند بلکه در طول گرایشات متعالی وجود انسان اند و هم چنان که ملائكه يك عامل ثانوي در مقابل زمینه های درونی انسان نیستند؛ شيطان هم يك عامل ثانوي در مقابل الهامات شر نيست. چنان كه در حديث آمده است كه دل انسان دو گوش دارد، از گوش راست ملائکه مي آيد الهام خير مي كند و از گوش چپ شيطان مي آيد الهام شر مي كند.

از طرف دیگر نقش شیطان و هواهاي نفساني براي انسان فقط در حد «دعوت» است ، نه بيشتر. يعني راه تسلط شيطان همان راه هواهاي نفساني است و هواهاي نفساني هيچ وقت عامل اجبار كننده نيستند، چرا که انسان هميشه خود را در مقابل دو ميل مختلف مي بيند و در ميان اين دو ميل مختلف يك راه را انتخاب مي كند. بنابراین ، جنود شيطان همين هواهاي دروني و تمایلات نفسانی است. قرآن مي گويد: “«انه يريكم هو و قبيله»” (سوره اعراف ،آيه 27) شيطان و قبيله او شما را مي بينند.
قران از این نقش، برای شیطان به «تزیین» (زینت دادن) یاد می کند؛ عبارت «و زین لهم الشیطان»( انعام /43 ) همان رنگ و لعاب دادن به اموری است که مطلوب شیطان است.
قران به صراحت مي گويد: “«انما سلطانه علي الذين يتولونه»” ( نحل 100) شیطان بر افرادي كه سرپرستي او را پذيرفته اند، بر آن ها تسلط دارد. يعني افرادي كه با اراده خود شیطان را به زندگی راه داده اند و برایش جایی در نظر گرفته اند شیطان می تواند به زندگی ایشان وارد شود. در غیر این صورت شیطان راهی برای ورود به زندگی انسان ها ندارد.
اما این که شیطان پرستان، شیطان را یک فرشته می دانند و برایش قدرت های شگرف قائلند از کتب تحریف شده یهود و مسیحیت گرفته شده است.چنان که در مکاشفه 13 یوحنا به چنین موجودی و نفوذش بین آدمیان اشاره شده است.

« و دیدم وحش دیگری را كه از زمین بالا می‌آید و دو شاخ مثل شاخهای بر‌ّه داشت و مانند اژدها تكلّم می‌نمود 12 و با تمام قدرتِ وحشِ نخست در حضور وی عمل میكند و زمین و سكنة آنرا بر این وا میدارد كه وحش نخست را كه از زخم مهلك شفا یافته بپرستند. 13 و معجزاتِ‌ عظیمه بعمل می‌آورد تا آتش را نیز از آسمان در حضور مردم به زمین فرود آور‌َد. 14 و ساكنان زمین را گمراه میكند به‌آن معجزاتی كه به وی داده شد كه آنها را در حضور وحش بنماید. و به ساكنان زمین میگوید كه صورتی را از آن وحش كه بعد از خوردنِ زخمِ شمشیر زیست نمود بسازند. 15 و به وی داده شد كه آن صورتِ وحش را روح بخشد تا كه صورت وحش سخن گوید و چنان كند كه هركه صورت وحش را پرستش نكند كشته گردد. 16 و همه را از كبیر و صغیر و دولتمند و فقیر و غلام و آزاد بر این وا میدارد كه بر دست راست یا بر پیشانی‌ خود نشانی گذارند. 17 و اینك هیچكس خرید و فروش نتواند كرد جز كسی كه نشان یعنی اسم یا عددِ‌ اسم وحش را داشته باشد. 18 در اینجا حكمت است. پس هركه فهم دارد عدد وحش را بشمارد زیرا كه عدد انسان است و عددش ششصد و شصت و شش است.» (مکاشفه 13 یوحنا )