خدا می بیند و می پوشاند

امّا مردم نمی بینند و فریاد می زنند

امام صادق علیه السلام:

إنّ للّهِ تَبارَکَ وَ تَعالى عَلى عبدِهِ المؤمنِ أربَعینَ جُنَّةً، فمتى أذنَبَ ذنباً (کبیراً) رَفَعَ عَنهُ جُنَّةً، فإذا عابَ أخاهُ المؤمنَ بشی‏ءٍ یَعلَمُهُ مِنهُ انکَشَفَتْ تلکَ الجُنَنُ عَنهُ، و یَبقى مَهتوکَ السِّترِ، فَیَفتَضِحُ فی السماءِ على ألسِنَةِ المَلائکةِ و فی الأرض على ألسِنَةِ الناسِ.

خداوند تبارک و تعالى براى بنده مؤمن خود چهل پرده قرار داده است. هر گاه گناهى [بزرگ‏] از او سر زند یک پرده کنار مى‏رود و چون از برادر مؤمن خود عیبى بداند و او را بدان سرزنش کند

دیگر پرده‏ ها کنار روند و بى پرده ماند و بدین سان رسوای ى‏اش در آسمان بر سر زبان فرشتگان افتد و در زمین بر سر زبان مردم.

میزان الحکمه، ج‏4، ص: 292 حدیث: 6868.